การดัดแปลงพันธุกรรมของมันฝรั่งหวาน

จีโนมของผู้ปลูกฝัง มันเทศ มีลำดับดีเอ็นเอจาก Agrobacterium sensu lato (โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับ rhizobium rhizobium) ยีนที่พืชแสดงออกอย่างแข็งขันไม่มี transgenes T-DNA ถูกพบในญาติที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดของมันเทศ เป็นเวลาหลายพันปีที่ผ่านมาในการผลิตพืชผลโดยใช้การดัดแปลงพันธุกรรมตามธรรมชาติการสังเกตเหล่านี้ทำให้มันเทศเป็นตัวอย่างแรกที่รู้จักกันดีของพืชอาหารดัดแปลงพันธุกรรมตามธรรมชาติ

การเพาะปลูก

พืชไม่ทนต่อน้ำค้างแข็งมันเติบโตได้ดีที่สุดในอุณหภูมิเฉลี่ย 24 ° C (75 ° F) แสงแดดเต็มและคืนที่อบอุ่นปริมาณน้ำฝนปีละ 750-1,000 มม. (30-39 นิ้ว) ถือว่าเหมาะสมที่สุด ฤดูกาลที่กำลังเติบโตอย่างน้อย 500 มม. (20 นิ้ว) ระยะเวลาการงอกของหัว 50-60 วันหลังจากการหว่านมีความไวต่อความแห้งแล้งและไม่ทนต่อการไหลของน้ำฝนการระบายอากาศที่ดีสามารถทำให้เกิดการเน่าของหัวและลดการเจริญเติบโตของรากที่เก็บขึ้นอยู่กับความหลากหลายและเงื่อนไขหัวเติบโตในสองถึงเก้าเดือนในภูมิภาคที่มีเขตอบอุ่นเช่นสหรัฐอเมริกาตะวันออกและจีนสายพันธุ์ที่มาก่อนสามารถปลูกได้เป็นพืชฤดูร้อนประจำปี ชั่วโมงของแสงแดดซึ่งเป็นเรื่องปกตินอกเขตร้อนพวกเขาส่วนใหญ่เผยแพร่โดยก้านหรือรากหรือหน่อผจญภัยที่เรียกว่า "หน่อ " ที่เติบโตจากรากหัวหัวในระหว่างการเก็บรักษาเมล็ดจริงใช้สำหรับการเผยแพร่เท่านั้น.

พวกเขาเติบโตได้ดีในสภาพการเกษตรหลายแห่งที่มีศัตรูธรรมชาติน้อย ยาฆ่าแมลงนั้นไม่ค่อยมีมันฝรั่งหวานเติบโตในดินที่หลากหลาย แต่มีการระบายน้ำอย่างดี, เบาถึงพื้นผิวปานกลางที่มีช่วง pH 4.5–7.0 เป็นที่นิยมมากขึ้นสำหรับพืชพวกเขาสามารถเติบโตในดินที่ไม่ดีด้วยปุ๋ยน้อย อย่างไรก็ตามมันฝรั่งหวานมีความไวต่อความเป็นพิษของอลูมิเนียมและจะตายประมาณหกสัปดาห์หลังจากปลูกถ้าปลูกในดินนี้โดยไม่มีมะนาวเพราะพวกเขาถูกหว่านด้วยอ้อยมากกว่าเมล็ดมันฝรั่งหวานค่อนข้างง่ายต่อการเติบโต จำเป็นต้องมีการกำจัดวัชพืชเพียงเล็กน้อยเนื่องจากเถาวัลย์ที่เติบโตอย่างรวดเร็วซ่อนวัชพืชหนึ่งชนิดที่ใช้กันทั่วไปคือ DCPA หรือที่รู้จักกันในชื่อ Dacthal ซึ่งกำจัดพืชพรรณที่ไม่ต้องการในดินที่อาจรบกวนการเจริญเติบโตในเขตร้อน พื้นดินและเก็บเกี่ยวสำหรับการใช้ในตลาดหรือการบริโภคในครัวเรือนในพื้นที่อบอุ่นมันฝรั่งหวานมักจะปลูกในฟาร์มขนาดใหญ่และเก็บเกี่ยวก่อนน้ำค้างแข็งครั้งแรก

มันฝรั่งหวานปลูกในเขตเขตร้อนและอบอุ่นตราบเท่าที่มีน้ำเพียงพอที่จะรองรับการเจริญเติบโตของพวกเขามันฝรั่งหวานกลายเป็นพืชอาหารในหมู่เกาะแปซิฟิก, อินเดียใต้, ยูกันดาและประเทศแอฟริกาอื่น ๆมันเทศหลากหลายชนิดที่เรียกว่า Boniato ปลูกในทะเลแคริบเบียน เนื้อของมันมีสีครีมเมื่อเทียบกับสีส้มที่พบได้ทั่วไปในสายพันธุ์อื่น ๆ Skipjack ไม่หวานและชื้นเหมือนมันฝรั่งหวานอื่น ๆ แต่มีความสอดคล้องและรสชาติที่ละเอียดอ่อนกว่ามันฝรั่งหวานส้ม เป็นส่วนหนึ่งของอาหารอเมริกันสำหรับประวัติศาสตร์อเมริกันส่วนใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคตะวันออกเฉียงใต้การบริโภคมันเทศต่อหัวในสหรัฐอเมริกาเพียง 1.5-2 กิโลกรัม (3.3-4.4 ปอนด์) ลดลงจาก 13 กิโลกรัม (29 ปอนด์) 1920. "มันฝรั่งหวานสีส้ม (ประเภทที่พบมากที่สุดในสหรัฐอเมริกา) ได้รับคะแนนความพึงพอใจที่สูงกว่าเมื่อเทียบกับพันธุ์สีเหลืองหรือสีม่วง " มันฝรั่งหวานสีม่วงและสีเหลืองไม่ได้บริโภคมากเท่ากับมันฝรั่งหวานสีส้ม เป็นเพราะสีส้มเกี่ยวข้องกับมันฝรั่งหวาน "

ในสหรัฐอเมริกาตะวันออกเฉียงใต้มันฝรั่งหวานจะได้รับการเค็มแบบดั้งเดิมเพื่อปรับปรุงการเก็บรักษารสชาติและโภชนาการและการรักษาบาดแผลใน peribark ของรากที่เก็บเกี่ยว ที่ 29–32 ° C (85–90 ° F) และความชื้นสัมพัทธ์ 90 ถึง 95% เป็นเวลาห้าเดือน ถึงสิบสี่วันมันฝรั่งหวานสามารถเก็บไว้ได้ 13 เดือนที่ 13–15 ° C (55–59 ° F) และ> ความชื้นสัมพัทธ์ 90% ความเสียหายของราก