การใช้มันฝรั่งหวานการทำอาหาร

หัวรูตแป้งของ มันเทศ เป็นผลิตภัณฑ์ที่สำคัญที่สุดของพืชถึงแม้ว่าใบและหน่อจะกินได้เช่นกันในภูมิภาคเขตร้อนบางแห่งพวกเขาเป็นพืชอาหารหลัก แต่หัวมักจะปรุงก่อนรับประทาน ในตะวันออกเฉียงใต้กินมันฝรั่งหวานดิบเป็นวัตถุดิบเคล็ดลับและใบอ่อนของเถาวัลย์ถูกกินเป็นผักใบเขียวและมีรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ การเจริญเติบโตที่เก่ากว่าสามารถใช้เป็นอาหารสัตว์ได้

แอฟริกา

Amukeke (รากหั่นบาง ๆ ของแสงแดด) และ inginyo (รากพื้นผิวแห้ง) เป็นอาหารหลักสำหรับผู้คนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือยูกันดา . คนกิน atapa กับปลารมควันปรุงในซอสถั่วลิสงหรือใบผืนน้ำแห้งที่ปรุงในซอสถั่วลิสง Emukaru (รากคั่วดิน) พร้อมที่จะกินเป็นของว่างส่วนใหญ่มีชาหรือเนยถั่ว ซูดานใต้มีประโยชน์คล้ายกันใบอ่อนและเคล็ดลับเถาวัลย์ของใบมันเทศถูกใช้อย่างกว้างขวางเป็นผักในประเทศแอฟริกาตะวันตกเช่นกินีเซียร์ราลีโอนและไลบีเรียเช่นเดียวกับตะวันออกเฉียงเหนือของยูกันดาในแอฟริกาตะวันออกตามใบปลิว FAO หมายเลข 13-1990 ใบมันฝรั่งหวานและถั่วงอกเป็นแหล่งที่ดีของวิตามิน A, C และ B2 (riboflavin) และจากการวิจัยที่ทำโดย A.Khachatryan ซึ่งเป็นแหล่งลูทีนที่ยอดเยี่ยม.

ในเคนยา Rhoda Nungo ของแผนกคหกรรมศาสตร์ของกระทรวงเกษตรได้เตรียมคำแนะนำในการใช้มันฝรั่งหวานในสูตรอาหารที่ทันสมัยซึ่งรวมถึงการใช้ในรูปแบบบดและในรูปแบบของแป้งหัวแห้งเพื่อแทนที่แป้งสาลีและน้ำตาลบางส่วน ในผลิตภัณฑ์เบเกอรี่เช่นเค้ก, Chapati, Mandaz, ขนมปัง, ขนมปังและบิสกิต เครื่องดื่มน้ำผลไม้ที่มีคุณค่าทางโภชนาการทำจากพันธุ์ส้มที่มีเกล็ดรวมถึงของว่างทอดในอียิปต์หัวมันฝรั่งหวานหรือที่รู้จักกันในชื่อบาตาตา (طاطاطا) เป็นอาหารริมทางทั่วไปในฤดูหนาวขายโดยผู้ขายริมถนนผลักรถเข็นที่มีอุปกรณ์ติดตั้งเตาอบให้กับผู้คน และพันธุ์สีขาว/ครีมเทียมพวกเขาสามารถอบที่บ้านเป็นของว่างหรือของหวานที่มีน้ำผึ้งในเอธิโอเปียความหลากหลายทั่วไปมีผิวสีเข้มและเนื้อครีมและเป็นที่รู้จักกันในนาม 'bitatis' หรือ 'mitatis' พวกเขาปลูกในที่ราบลุ่มตะวันออกและใต้และเก็บเกี่ยวในช่วงฤดูฝน (มิถุนายน/กรกฎาคม) ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา [เมื่อไหร่? ] Haramaya University ได้เปิดตัวความหลากหลายของส้มที่ให้ผลผลิตสูงกว่าสำหรับการเพาะปลูกเป็นมันเทศที่มีน้ำตาลต่ำกว่า แต่มันฝรั่งวิตามิน A.Sweet สูงกว่านั้นเป็นของว่างที่ได้รับความนิยม

ในแอฟริกาใต้มันฝรั่งหวานมักจะกินเป็นเครื่องเคียงเช่น Soetpatats

เอเชีย

มันฝรั่งหวานคั่วเป็นอาหารข้างทางที่ได้รับความนิยมในเอเชียตะวันออกในประเทศจีนมันฝรั่งหวาน (โดยปกติจะมีสีเหลืองหลากหลาย) คั่วในถังเหล็กขนาดใหญ่และขายเป็นอาหารข้างทางในฤดูหนาว ในเกาหลีมันฝรั่งหวานที่เรียกว่า Goguma มักจะคั่วบาร์เรลอบในฟอยล์หรือไฟเปิดในฤดูหนาวในญี่ปุ่นอาหารที่คล้ายกับอาหารเกาหลีเรียกว่า Yaki-Imo (มันฝรั่งหวานคั่ว) มักจะใช้สีเหลือง "มันฝรั่งหวานญี่ปุ่น " หรือสีม่วงกรอบ "โอกินาว่ามันเทศ " หลังเรียกว่าเบนิ -อิโมซุปมันฝรั่งหวานเสิร์ฟในฤดูหนาวประกอบด้วยมันฝรั่งหวานต้มน้ำตาลหินและขิงในฮอกกี้และอาหารไต้หวันมันฝรั่งหวานมักจะปรุงด้วยข้าวในโจ๊ก มันเทศนึ่งเป็นอาหารอันโอชะใน Liancheng County มันฝรั่งหวานเป็นอาหารจานเดียวกันในอาหารไต้หวันมักจะต้มหรือผัดและเสิร์ฟผสมกับกระเทียมและซอสถั่วเหลืองหรือเพียงแค่เค็มก่อนเสิร์ฟพวกเขาพร้อมกับอาหารที่มีรากมันเทศเป็นเรื่องธรรมดาที่เบนโตะ Jī: Piān-tong) ร้านอาหารในอาหารจีนตะวันออกเฉียงเหนือมันฝรั่งหวานมักจะเป็นลูกบาศก์และทอดจากนั้นจุ่มลงในหม้อน้ำเชื่อมเดือด.

ในบางส่วนของอินเดียมันฝรั่งหวานจะคั่วอย่างช้าๆในตอนเย็นเหนือถ่านหินในห้องครัวและเสิร์ฟพร้อมเครื่องปรุงรสบางอย่างในขณะที่ในภาคใต้มันง่ายกว่าที่จะต้มหรือทำอาหารปรุงอาหารแล้วปอกเปลือกตัดและปรุงรสเป็นจาน เป็นส่วนหนึ่งของมื้ออาหาร ในทมิฬนาฑูประเทศอินเดียเป็นที่รู้จักกันในชื่อ Sakkara Valli Kilangu.it ถูกต้มและกินเป็นของว่างตอนเย็น ในบางส่วนของอินเดียมันฝรั่งหวานสดจะถูกสับ, อาบแดดแห้งและบดเป็นแป้ง; จากนั้นมันจะผสมกับแป้งสาลีและอบเป็น Chapati (ขนมปัง) ชุมชนชาวอเมริกันพื้นเมืองบางแห่งเปลี่ยน 15 ถึง 20 เปอร์เซ็นต์ของการเก็บเกี่ยวมันเทศของพวกเขาให้เป็นผักดองและขนมขบเคี้ยว หัวเก็บเกี่ยวบางส่วนถูกใช้เป็นอาหารสัตว์ในอินเดียในปากีสถานมันฝรั่งหวานเป็นที่รู้จักกันในชื่อ Shakarqandi และปรุงเป็นจานผักหรือจานเนื้อสัตว์ (ไก่เนื้อแกะหรือเนื้อ) มันฝรั่งหวาน Ash Roasted ขายเป็นของว่างและอาหารข้างทางใน Bazaars ปากีสถานโดยเฉพาะในช่วงฤดูหนาวในศรีลังกาซึ่งเป็นที่รู้จักกันในชื่อ Bathala หัวส่วนใหญ่จะกินเป็นอาหารเช้าหัวของพืชชนิดนี้ที่เรียกว่า Kattala ในภาษา Dhivehi ถูกนำมาใช้ในอาหารแบบดั้งเดิมของมัลดีฟส์ใบจะถูกสับและใช้ในอาหารเช่น mas humiในญี่ปุ่นมันฝรั่งหวาน (เรียกว่า "satsuma-imo ") และมันฝรั่งสีม่วงที่แท้จริง (เรียกว่า "daijo " หรือ "beni-imo ") เติบโตขึ้นการย่างและการนึ่งเป็นวิธีการทำอาหารที่พบบ่อยที่สุด นอกจากนี้การใช้ในเทมปุระผักเป็นเรื่องธรรมดา Daigaku-Imo (JA: มหาวิทยาลัยเผือก) เป็นของหวานมันเทศอบในน้ำเชื่อมคาราเมลเพราะมันเป็นหวานและแป้งมันถูกใช้ใน Imo-Kinton และขนมดั้งเดิมอื่น ๆ เช่น Ofukuimo "มันฝรั่งหวาน " (ญี่ปุ่นญี่ปุ่น :: スイート) ที่รู้จักกันทั่วไปในญี่ปุ่นเป็นเค้กอบกับมันเทศบด Shōchūเป็นวิญญาณญี่ปุ่นที่ทำจากข้าวหมัก แต่ยังสามารถทำจากมันฝรั่งหวานซึ่งในกรณีนี้เรียกว่า imo-jōchū Imo-Gohan, มันเทศที่ปรุงด้วยข้าว, เป็นที่นิยมในกวางตุ้ง, ไต้หวันและญี่ปุ่นก็กินใน Nimono หรือ Nitsuke ซึ่งมักจะต้มและปรุงแต่งด้วยซอสถั่วเหลืองมิรินและ Dashiในอาหารเกาหลีแป้งมันฝรั่งหวานใช้ในการทำ gangmyeon (ก๋วยเตี๋ยวกระดาษแก้ว) มันฝรั่งหวานยังต้มนึ่งหรือคั่วและลำต้นที่นุ่ม ท็อปปิ้งที่ได้รับความนิยมมันฝรั่งหวานยังใช้ในการกลั่นของ Shochu.a เครื่องเคียงหรือของว่างเกาหลีที่ได้รับความนิยม Goguma-Mattang หรือที่รู้จักกันในชื่อมันฝรั่งหวานเกาหลีทำจากมันฝรั่งหวานผัดตัดเป็นชิ้นใหญ่ เคลือบด้วยน้ำตาลคาราเมล

ในมาเลเซียและสิงคโปร์มันฝรั่งหวานมักจะหั่นสี่เหลี่ยมลูกเต๋าและปรุงด้วยเผือกและกะทิ (ซานตัน) เพื่อทำของหวานที่เรียกว่า 'Bubur Cha Cha' อาหารว่างชาที่บ้านมันฝรั่งหวานมักจะปรุงสุก ใบมันฝรั่งหวานมักจะทอดกับกระเทียมหรือ sambal belacan ในมาเลย์ด้วยกุ้งแห้งในฟิลิปปินส์มันฝรั่งหวาน (ที่รู้จักกันในระดับท้องถิ่นชื่อ Camote หรือ Kamote) เป็นพืชอาหารที่สำคัญในพื้นที่ชนบทพวกเขามักจะเป็นอาหารหลักสำหรับครอบครัวที่ยากจนในจังหวัดเพราะพวกเขาง่ายกว่าและราคาถูกกว่าข้าว หรือคั่วในถ่านหินและอาจจุ่มลงในน้ำตาลหรือน้ำเชื่อมใบและหน่อ (ที่รู้จักกันในระดับท้องถิ่นในชื่อ talbos ng kamote หรือท็อปส์ซูคาเมต) กินสดในสลัดด้วยกุ้ง (bagoong alamang) หรือน้ำปลาพวกเขาสามารถปรุงในน้ำส้มสายชู และซอสถั่วเหลืองและเสิร์ฟพร้อมกับปลาทอดจานที่เรียกว่า Adobong Talbos ng Kamote หรือในสูตรเช่น Sinigang สตูว์ที่ได้จากด้านบนของ Camote ต้มมีสีม่วงและมักจะผสมกับน้ำมะนาว ในพื้นที่ชานเมืองและชนบทมันฝรั่งหวานก็ขายเป็นอาหารข้างทาง คาราเมลทอดมันเทศเสียบไม้ (คิวคาเมต) หรือมันฝรั่งทอดเป็นของว่างช่วงบ่ายยอดนิยมมันฝรั่งหวานยังใช้ในตัวแปรฮาโล-ฮาล Sago, Jackfruit และ Bilu-Bilo (ลูกบอลข้าว) [84] ขนมปังที่ทำจากแป้งมันเทศยังได้รับความนิยมเช่นกันมันฝรั่งหวานนั้นค่อนข้างง่ายต่อการทำซ้ำและสามารถมองเห็นได้ทุกที่ในคูและคูในพื้นที่ชนบท พืชที่ไม่ได้เพาะปลูกมักจะใช้ในการเลี้ยงหมู

ในอินโดนีเซียมันเทศที่รู้จักกันในท้องถิ่นว่า Ubi Jalar (ตัวอักษร: หัวกระจัดกระจาย) หรือ Ubi มักจะทอดด้วยแป้งเป็นของว่างที่มีเครื่องปรุงรสเผ็ดรวมถึง fritters ชนิดอื่น ๆ เช่น Bananas ทอด, Tempeh, Tahoe, Tahoe, Tahoe , breadfruit หรือมันสำปะหลังในภูเขาของปาปัวตะวันตก, มันเทศเป็นอาหารหลักสำหรับชาวบ้านการใช้วิธีการปรุงอาหารบาการ์บากา, หินที่ถูกเผาในแคมป์ไฟใกล้เคียงถูกโยนลงไปในหลุมที่เรียงรายไปด้วยใบไม้ มันฝรั่งหวานผักและหมูต่าง ๆ จะถูกซ้อนกันบนหินจากนั้นด้านบนของกองจะถูกหุ้มด้วยใบที่มีใบมากขึ้นสร้างความร้อนและความดันไอน้ำภายในและหลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงอาหารทั้งหมดในกองจะสุกในอาหารเวียดนามมันฝรั่งหวานเรียกว่า khoai lang และพวกเขามักจะปรุงด้วยสารให้ความหวานเช่นน้ำเชื่อมข้าวโพด, น้ำผึ้ง, น้ำตาล, น้ำตาลหรือกากน้ำตาลใบมันฝรั่งหวานยังใช้เป็นอาหารสำหรับเด็กโดยเฉพาะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และเอเชียตะวันออก